ตึ๊ดดด...ตื๊ดดด...ตึ๊ดดด...
"ฮัลโหล น้องวี ว่าไงคะ" เสียงหวานรับสายเสียงเรียบ
"ฮัลโหล พี่เจทำอะไรอยู่ เลิกเรียนหรือยัง" เสียงเล็กทักทายอย่างสดใส
"พี่เดินเล่นอยู่กาดค่ะ" เสียงบรรยากาศในห้างสรรพสินค้ายืนยันสถานที่ที่เขาอยู่ ณ ตอนนี้
"อ่อออ ไปกับใครคะหรือว่าไปคนเดียว"
"มากับเพื่อนที่คณะค่ะ อีกเดี๋ยวก็จะทานข้าวแล้ว วีอยู่ไหนแล้ว"
"อยู่บนรถไฟค่ะ กำลังกลับบ้าน"
"ช่วงนี้พี่เป็นอะไรไม่รู้ ปวดหัว"
"..." หล่อนสงสัย แต่ยังไม่ทันพูดต่อ คนปลายสายก็พูดแทรกขึ้นมา
"คิดถึงแต่แฟน" คำพูดนี้ทำเอาคนฟังที่กำลังยืนเบียดเสียดกับคนในรถไฟ ถึงกับแก้มแดง
"พี่เจ บ้า วีเขินนะ" เสียงเล็กเบาลง
"จริงๆนะ พี่คิดถึงกลิ่นตัวหอมๆ ผิวนุ่มๆ แก้มนุ่มๆ จะแย่" เจ้าของเสียงหวานเย้า
"พอแล้ว เดี๋ยวเพื่อนพี่เจก็ได้ยินหรอกนะ"
"เพื่อนพี่ไปเดินซื้อของอยู่ ไม่มีใครได้ยินหรอกค่ะ"
"แล้วนี่ไปกันกี่คน หลายคนหรอ"
"ค่ะ แล้ววีคิดถึงพี่มั้ย" เสียงหวานนี้ทำให้หล่อนคิดถึงอยู่ทุกเช้าเย็น เมื่อก่อนได้ขึ้นรถไฟขบวนเดียวกัน แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว
"คิดถึงมากกก" หล่อนพูดเสียงเบาด้วยความเขิน
"อะไรนะคะ ไม่ค่อยได้ยินเลย" ปลายสายแกล้ง
"คิดถึงมากค่ะ" หล่อนหันซ้ายหันขวา ก่อนจะพูดให้ดังขึ้น
"เสียงรถไฟดังจังเลยค่ะ วีว่าไงนะ"
คนตัวเล็กยืนเม้มปากเล็กน้อย หายใจเข้า ก่อนจะพูดออกมาด้วยเสียงดังปกติอีกครั้ง "วีคิดถึงพี่เจมากเลยค่ะ"
"วีแค่นี้ก่อนนะ พี่ไปช่วยเพื่อนดูของก่อน" สิ้นเสียงนั้น เขาก็ตัดสายวางทันที จนวริณตกใจ
เสียงผู้หญิงคนนั้นใคร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น