เรื่องไม่เด็ก ตอนที่ 26

ตึ๊ง ตึ๊ง
คุณมีข้อความใหม่
'วีทำอะไรอยู่คะ' 'นอนหรือยัง'
รอยยิ้มเกิดขึ้นมุมปากน้อย เมื่อเห็นข้อความบนมือถือจากจิราภัทร
วริณหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอ่าน ขณะที่กำลังใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดผมที่เปียกอยู่
หล่อนเดินวนไปวนมาในห้อง แล้วไปหยุดพินหลังที่หน้าต่างห้องนอน
'ยังค่ะ เพิ่งอาบน้ำเสร็จ' หล่อนพิมพ์ข้อความตอบ
'อย่างงี้ก็ตัวหอมแย่สิคะ' โอ๊ยย ตายๆๆ โดนหยอดแบบนี้แย่แน่ชั้น
'ก็คงงั้นมั้งคะ พี่เจทำอะไรอยู่ จะนอนหรือยัง' นิ้วเรียวสีน้ำผึ้งกดโทรศัพท์อย่างคล่องแคล่ว
'พี่ยังไม่นอนค่ะ อยู่ข้างนอกอยู่เลย' ไปไหนของเขานะ
'อ้าว ป่านนี้แล้ว นึกว่ากลับห้องแล้วซะอีก ไปเที่ยวไหนคะ' อ่านข้อความแล้วนึกสงสัยเพราะวันนี้เขาหายไปทั้งวัน
'ไม่ได้ไปเที่ยวไหนค่ะ ก็อยู่ข้างนอกเนี่ย คนในบ้านใจร้ายไม่เปิดประตูให้' อ่านจบวริณรีบหันหลังมองลงไปที่ประตูรั้วบ้าน เห็นร่างสูงโปร่ง ผมยาวประบ่า ยืนเล่นโทรศัพท์อยู่นอกรั้ว
'พ่อกับแม่อยู่บ้านมั้ย พี่ไม่กล้ากดกริ่ง มืดแล้ว' เขาเงยหน้าขึ้นมา แสงจากโทรศัพท์มือถือทำให้เห็น ยิ้มหวานๆส่งมา
หล่อนรีบวิ่งลงไปเปิดประตูให้ และเชิญผู้มาเยือนเข้าบ้าน
"จะมาทำไมไม่บอกก่อนคะ" หล่อนยังคงตกใจปนตื่นเต้น
"ถ้าบอกก่อน วีจะดีใจแบบนี้หรอคะ" คนตัวเล็กตรงหน้าเขิน
"พ่อกับแม่อยู่หรือเปล่า" เขาถาม
หล่อนส่ายหน้าเป็นคำตอบ "พ่อกับแม่ไปต่างจังหวัดกัน"
พูดยังไม่ทันจบ ริมฝีปากนุ่มก็ถูกประกบด้วยอีกริมฝีปากนุ่มของเขา หล่อนรู้สึกตัวอ่อนปวดเปียกจากสัมผัสนี้ เผลอเขย่งเท้าและเผยอริมฝีปากจูบตอบ ชั่วอึดใจรสชาติหวานนั้นก็จางออกไป
"พี่เจ"